هوش مصنوعی در سراسر مراقبت‌های بهداشتی در حال گسترش است و مزایای بسیاری را به همراه دارد. در میان سایر زمینه‌ها، جراحی تحت تأثیر هوش مصنوعی قرار دارد و شامل پیشرفت‌های بزرگ می‌شود. مسائلی همچون برنامه‌ریزی قبل از عمل. به عنوان مثال، هوش مصنوعی مقادیر زیادی از داده‌های بیمار را پردازش می‌کند. با این پردازش برنامه‌های درمانی شخصی‌سازی ایجاد می‌شود، که فراتر از یک رویکرد مناسب است.
راهنمایی حین عمل مبتنی بر هوش مصنوعی با ترکیب داده‌های قبل از عمل بیمار با بینش‌های بلادرنگ در طول جراحی، از پزشکی پشتیبانی می‌کند. این رویکرد به جراحان اجازه می‌دهد تا تکنیک‌های خود را با آناتومی منحصربه‌فرد هر بیمار، تطبیق دهند. همچنین با تغییرات آناتومیکی، شناسایی ایمن‌ترین مسیرهای جراحی و کاهش خطرات، تنظیم کنند.
سناریویی را تصور کنید که در آن جراح می‌تواند با یک مدل کاملا دیجیتالی شده از آناتومی بیمار قبل از عمل جراحی تعامل داشته باشد. این مدل داده‌ها را از منابع مختلف مانند MRI، سی‌تی‌اسکن و تاریخچه بیمار برای ایجاد یک نمایش سه‌بعدی که می‌تواند در زمان واقعی ایجاد شود، ترکیب می‌کند.
جراحان می‌توانند تکنیک‌های مختلف جراحی را شبیه‌سازی کنند و نتایج بالقوه را بر اساس تغییرات آناتومیکی خاص موجود تجسم کنند. نتیجه یک برنامه درمانی شخصی است که دقت را افزایش می‌دهد و در نهایت ایمنی و نتایج بیمار را بهبود می‌بخشد.
بیشتر بخوانید: هوش مصنوعی مولد در خدمت سلامت
راهنمایی حین عمل مبتنی بر هوش مصنوعی
به طور سنتی، جراحان به تصویربرداری قبل از عمل و نشانگرهای جایگزین برای راهنمایی در طول عمل متکی هستند. در حالی که این ابزارها به خوبی به ما خدمت کرده‌اند، اما اگر بیمار حرکت کند یا نقاط مرجع در حین جراحی جابجا شوند، می‌توانند به سرعت منسوخ شوند. این می‌تواند جراحان را با اطلاعات نادرست کار کند و خطرات قابل توجهی را به همراه داشته باشد.
راهنمایی حین عمل مبتنی بر هوش مصنوعی با ادغام داده‌های تصویربرداری قبل از عمل با فناوری‌های میدان نور و حسگر عمق، که توسط هوش مصنوعی ارائه می‌شود، این امر را تغییر می‌دهد. این ادغام امکان ارائه تصاویر آناتومیک در زمان واقعی را فراهم می‌کند که به طور مداوم با موقعیت فعلی بیمار هماهنگ هستند. جراحان می‌توانند اطمینان حاصل کنند که داده‌های مناسب را در زمان مناسب دریافت می‌کنند که منعکس کننده آناتومی بیمار است. همچنین در عین کاهش احتمال خطا، جراحان را با سطوح مختلف مهارت و تجربه بهتر مجهز می‌کند.
قبل از اینکه یک جراح حتی وارد اتاق عمل شود، آنها بینشی در مورد بهترین رویکردهای متناسب با هر بیمار دارند. با در نظر گرفتن ویژگی‌های فردی بیمار مانند تغییرات آناتومی، سابقه پزشکی قبلی و خطرات خاص، جراحان می‌توانند تصمیمات مبتنی بر داده‌ها را اتخاذ کنند که مراقبت را بهینه می‌کند.
این سطح از برنامه ریزی شخصی، نتایج بیمار را افزایش می‌دهد و در عین حال خطر عوارض جانبی را به حداقل می‌رساند. همانطور که ما به پالایش قابلیت‌های تجزیه و تحلیل پیش‌بینی ادامه می‌دهیم، هدف این است که جراحان را قادر به استفاده از این اطلاعات برای بهبود مستمر و پیشرفت‌های بزرگ جراحی کنیم. همچنین در نهایت استاندارد مراقبت را در همه جا ارتقا دهیم.